Ey Yunus Hakk’ı bilen söylemez herkiz yalan, ikilik ile gelen doğru yol bulmuş değil.
Tehi görmem kimseyi hiç kimsene boş değil,eksiklik ile nazar erenlere hoş değil.
Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.
Benlik davasını bırak muhabbetten olma ırak sevgi ile dolsun yürek hoşgörülü olmaya bak…
Dünya yalan kardeşim, dünya yalan! var mı yalan dünyada baki kalan. Malda yalan mülk de yalan. Var birazda sen oyalan.
Hoştur bana senden gelen. Ya gonca gül yahut diken. Ya hayattır yahut kefen. Narın da hoş nurun da hoş. Kahrın da hoş lütfun da hoş.
Bu dünyaya gelen gider. Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır? Bu dünyaya gelen gider.Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır?
Yunus Emre
Mansurum’ uş dara geldim. Yusuf um , pazara geldim. Aslanım, şikara geldim, velakin yatağım orda.
Yunus Emre
Eğer hor eğer hürmet Kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen aşı yemeye kim gelir.
Yunus Emre
Elif okuduk ötürü, pazar eyledik götürü, Yaratılmışı hoş gördük,Yaratandan ötürü.
Yunus Emre
Bir bahçeye giremezsen , durup seyran eyleme. Bir gönül yapamazsan , yıkıp viran eyleme.
Yunus Emre
Ey hayat ırmağından su içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu , şimdi neyi buldu da gidiyor?
Yunus Emre
Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil. Yetmiş iki millet dahi elin yüzün , yumaz değil
Yunus Emre
Hiç hata yapmayan insan, hiç bir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.
Olsun be aldırma yaradan yardır . Sanma ki zalimin ettiği kardır. Mazlumun ahı indirir şahı. Herşeyin bir vakti vardır.
Yunus Emre
Söze tarih yedi yüz yediydi, Yunus canı bu yolda fidiydi.
İlim ilim bilmektir,ilim kendin bilmektir. Sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktır.
Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yerinirim. Aşkın ile avunurum;bana seni gerek seni.
Biz gelmedik dava için, Bizim işimiz sevda için. Dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmaya geldik.
